Κατά καιρούς και ιδιαίτερα σε περιόδους συναισθηματικής κρίσης, αναδύεται από μέσα μας ο εσωτερικός φιλόσοφος, ο οποίος μας κοιτά κατάματα και δεν μετρά τα λόγια του. Δε λένε ότι ο αυστηρότερος κριτής είναι ο δικός μας ο εαυτός; «Φιλόσοφο» επιλέγω να τον ονομάσω εγώ, διότι οι κουβέντες που ανταλλάσσουμε μαζί του μόνο σε αυτή τη σφαίρα θα μπορούσαν να σταθούν, την πιο διανοητική και περίπλοκη, τη φιλοσοφική. Τί του έχουμε εκμυστηρευτεί και μας έχει κρίνει ολίγον τί σκληρά; Αμφιλεγόμενο θέμα συζήτησης συνήθως αποτελεί το αν θα βρεθεί ποτέ ο «σωστός», ο «κατάλληλος» και «ιδανικός» άνθρωπος που θα μας συμπληρώσει και θα μας ολοκληρώσει σαν ύπαρξη. Η σύγκρουση που συντελείται κάθε φορά μεταξύ…

Εάν, εν μέσω φιλοσοφικών συζητήσεων, μου ζητούσε κάποιος να του περιγράψω το πώς βιώνω αυτό το ταξίδι που ονομάζεται ζωή, πιθανότατα θα του απηύθυνα την παραπάνω φράση με την προσθήκη του γνωστού «story of my life». Ονειροπόλα, λοιπόν. Ένας όρος, τον οποίο δεν επέλεξα τυχαία ως ψευδώνυμο με το οποίο υπογράφω το κάθε μου άρθρο. Όνειρος + πόλος, τα δύο συνθετικά από τα οποία αποτελείται η λέξη, τόσο ακριβή και στοχευμένα που αποδίδουν το νόημά της δίχως κρυφά υπονοούμενα. Ορίζεται ως η τάση του να ονειρεύεται κάποιος κάνοντας μεγαλεπήβολα σχέδια για το μέλλον, τα οποία πολλές φορές αποκλίνουν από την πραγματικότητα και ακουμπούν αμυδρά το αδύνατο. Σαν να υπάρχει ένας…

Η λέξη «αυτοπεποίθηση» βρίσκει τις ρίζες της στη λατινική λέξη «fidere» που σημαίνει «εμπιστοσύνη». Επομένως, αυτοπεποίθηση σημαίνει εμπιστοσύνη, όχι όμως στον οποιονδήποτε. Εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ˙ στις δυνάμεις σου ˙ στις δυνατότητές σου ˙ στα ισχυρά στοιχεία του χαρακτήρα σου ˙ στα ελαττώματά σου ˙ στις ατέλειές σου ˙ στο όλον σου. Πολλές φορές είτε οι συνθήκες είτε η τάση σου να σπέρνεις την (αυτό)καταστροφή σε έχουν οδηγήσει στο να αμφισβητήσεις την ύπαρξή της μέσα σου, γιατί η αυτοπεποίθηση είναι κάτι που καλλιεργείται σε ένα καλά προστατευόμενο «εσωτερικό θερμοκήπιο» και εμφανίζεται την εποχή της συγκομιδής. Εκεί κρίνεται εάν η καλλιέργεια ήταν επιτυχημένη και άρα επέφερε καρπούς ή ανεπιτυχής με…

Εύθραυστο όργανο η καρδιά. Από τη μία αποτελεί το σημαντικότερο όργανο του ανθρώπινου σώματος, τον πυρήνα της ζωής και από την άλλη η πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης συχνά την καταπονεί. Αυτό δείχνει και το λεγόμενο «σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς» ή αλλιώς σύνδρομο takotsubo, σύμφωνα με το οποίο στρεσογόνες καταστάσεις όπως ο χωρισμός μπορούν να προκαλέσουν στην καρδιά συμπτώματα έντονης δυσφορίας μέχρι και εμφράγματος. Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για την «κακοποίηση» του οργάνου. Στην αέναη προσπάθειά μας να ζήσουμε χωρίς αναστολές και απωθημένα σκοντάφτουμε συνεχώς στο ίδιο σκαλοπάτι, στην ίδια λάθος επιλογή που μας πληγώνει και μας ξαναπληγώνει. Αλλά σαν γλυκό νέκταρ μας μαγνητίζει και την επιλέγουμε κάθε…

Τείνουμε, πολλές φορές, ασυναίσθητα να βλέπουμε το ποτήρι μισό άδειο και όχι μισό γεμάτο. Επιλέγουμε να εστιάσουμε στα αρνητικά συμβάντα της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα και εντέλει ολόκληρης της χρονιάς, αφαιρώντας έτσι σταδιακά ένα ένα κομμάτι από την εσωτερική μας λάμψη. Στον υπαρξιακό μας ορίζοντα κυριαρχεί με μεγάλες αξιώσεις το μαύρο, ένα χρώμα σαφώς ισχυρότερο από τα υπόλοιπα και προτιμητέο ακόμα και στην επιλογή της γκαρνταρόμπας μας. Γιατί να μην τα βλέπουμε όλα κίτρινα, πορτοκαλί, ροζ ή άσπρα, έτσι για αλλαγή; Προς ενημέρωση, τα χρώματα που διατίθενται στην παλέτα είναι ανεξάντλητα. Παρόλα αυτά κολλάμε επίμονα σε ένα, αφήνοντας στην άκρη παραμελημένα όλα τα άλλα. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει…