Δώδεκα χρόνια το ίδιο πρόγραμμα. Σχολείο, φροντιστήριο, διάβασμα (καλά, αυτό είναι σχετικό), ύπνος (αυτό κι αν είναι σχετικό) και ξανά η ίδια ρουτίνα. Και εύχεσαι αυτό να τελειώσει σύντομα, γιατί βαρέθηκες και εσύ πια τα ίδια και τα ίδια. Βασίζεσαι στις βόλτες, τις εκδρομές και κάνα γκομενικό για να περάσει ο χρόνος πιο ευχάριστα. Και αυτό, κάποτε τελειώνει. Ξαφνικά είσαι 18 και συνειδητοποιείς ότι μετά το καλοκαίρι δε χρειάζεται να ξαναγυρίσεις στο σχολείο. Και τι θα κάνεις; Πού θα είσαι; Πώς θα είσαι; Με ποιους; Μήπως χάσεις τους φίλους σου από το σχολείο; Αυτοί πού θα είναι; Ποιος θα είμαι, τέλος πάντων, χωρίς τη ρουτίνα μου; Πολλά ερωτήματα, πολύ άγχος,…