Ένας ευλογημένος τόπος!

Η απαγόρευση των υπερτοπικών μετακινήσεων λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, έδωσε σε πολλούς από μας την ευκαιρία για εξερεύνηση του νομού μας. Πάρκα, δασάκια, στρατόπεδα, λίμνες και παραλίες, που υπό άλλες συνθήκες θα περνούσαν απαρατήρητα, απέκτησαν ξαφνικά ζωή, καθώς έγιναν σημεία συνάντησης για οικογένειες και παρέες. Σε μία από τις δικές μας εξορμήσεις, μία Κυριακή του Μαϊου, ανακαλύψαμε ένα πολύ όμορφο μέρος κοντά στη Θεσσαλονίκη, τη λιμνοθάλασσα του Αγγελοχωρίου.

Φτάνοντας στο χωριό του Αγγελοχωρίου, προχωρώντας προς το λιμάνι και στρίβοντας αριστερά, μετά από λίγα μέτρα θα αντικρύσεις ένα σπιτάκι, πάνω σ’ ένα κομμάτι στεριάς ανάμεσα στη θάλασσα και στη λιμνοθάλασσα. Το μέρος θα σε μαγέψει απ’ την πρώτη στιγμή. Το γαλάζιο του Θερμαϊκού κόλπου δένει αρμονικά με το πράσινο της γης, δημιουργώντας τη βάση για έναν καμβά με πολύχρωμες πιτσιλιές, καθώς το μέρος είναι γεμάτο παπαρούνες, μαργαρίτες και αγριολούλουδα. Αν είσαι τυχερός θα συναντήσεις και ένα σπάνιο είδος παπαρούνας, την κίτρινη παπαρούνα, την οποία φυλάει σαν κόρη οφθαλμού ο κ. Βαγγέλης, τον οποίο είχαμε την τύχη να συναντήσουμε εκεί, και έτσι να γνωρίσουμε πολλές άγνωστες πτυχές αυτού του τόπου, μέσα απ’ όσα είχε να μας πει.

Το σπιτάκι λοιπόν, ήταν για 30 χρόνια το σπίτι του φύλακα της αλυκής και της οικογένειάς του. Τα τελευταία χρόνια το σπίτι έχει το δικό του φύλακα, τον κ. Βαγγέλη, ο οποίος καταβάλλει προσπάθειες για τη συντήρησή του, αλλά ταυτόχρονα τη διατήρηση της φυσικής ομορφιάς. Το γεφυράκι που θα περάσεις καθώς πλησιάζεις, το έχει κατασκευάσει ο ίδιος, όπως και τα τραπέζια και τα παγκάκια που θα βρεις εκεί. Προσέχοντας διάφορα αντικείμενα στο χώρο και ρωτώντας γι’ αυτά, μάθαμε για το νερό της αλυκής, το οποίο έχει θερμοκρασία έως και 10 βαθμούς υψηλότερη απ’ το νερό της θάλασσας. Μάθαμε και για τον βυθό της λιμνοθάλασσας, ο οποίος είναι τραχύς και επικίνδυνος για κοψίματα, οπότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε όποιον δοκιμάσει να βουτήξει.

Βλέποντας την παραλία ιδιαίτερα καθαρή, ξαφνιαστήκαμε, και μάθαμε πως λίγες μέρες πριν, ομάδα εθελοντών της Save your hood μάζεψαν 180 σακούλες από σκουπίδια! Άξιοι θαυμασμού λοιπόν, και μάθημα για όλους, ώστε να σκεφτούμε διπλά την επόμενη φορά που θα πάμε να πετάξουμε το οτιδήποτε στην παραλία. Τέλος, στο μέρος έχουν φιλοξενηθεί διάφορες εκδηλώσεις, σε μία εκ των οποίων εμφανίστηκε η κόρη του φύλακα της αλυκής και έφερε μία φωτογραφία του και μία λάμπα θυέλλης που χρησιμοποιούσαν τότε σ’ αυτό το σπίτι. Μία σύνδεση απ’ το τότε στο τώρα, θυμίζοντας σε όλους την αξία του παρελθόντος ώστε να χτιστεί το μέλλον.

Αγαπήσαμε αυτόν τον τόπο και ελπίζουμε οι μελλοντικοί επισκέπτες του να δείξουν τον ίδιο σεβασμό και την ίδια φροντίδα. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι θα αισθανθούν τη γαλήνη του και θα συμφωνήσουν πως πρόκειται για έναν τόπο ευλογημένο.

Δεμένη με το παρελθόν,

Κέλλυ