Η μάστιγα της υπερκατανάλωσης παιχνιδιών.

Όλοι μας έχουμε ζήσει ή τουλάχιστον έχουμε δει επίμονα παιδιά που συνήθως κλαίνε ή γκρινιάζουν και σέρνουν τους γονείς τους για να μπουν σε κάποιο παιχνιδάδικο. Συνήθως μένουν πάρα πολλές ώρες μέσα στο κατάστημα, ενώ φαίνονται αναποφάσιστα και αποσυντονισμένα από την πληθώρα παιχνιδιών. Ενώ στο τέλος, τα παιδιά τα ζητάνε όλα, γιατί δεν ξέρουν τι πραγματικά θέλουν.

Έρχεται λοιπόν και η δική μας ώρα, η ώρα των γονέων. Οι περισσότεροι γονείς φοβούνται ή ντρέπονται να αρνηθούν στην επιθυμία των παιδιών τους, γιατί νιώθουν ενοχές και δεν θέλουν να λείψει τίποτα στο παιδί τους. Υπάρχουν και οι γονείς που πραγματικά δεν μπορούν να σταματήσουν τη μανία των παιδιών τους να αποκτήσουν τα πάντα. Ενώ από την άλλη πλευρά είναι οι γονείς που πιστεύουν πως η καλύτερη λύση είναι να μην αγοράσουν τίποτα στο παιδί τους, για να μην το καλομάθουν.

Τίποτα από όλα αυτά που αποφασίζουν οι γονείς όμως δεν είναι λάθος. Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να τηρηθεί απλώς ένα μέτρο και γι’αυτό χρειάζονται σταδιακά βήματα.

Να θυμάστε πως: οι γονείς καθοδηγούμε την καταναλωτική συμπεριφορά των παιδιών μας μέσω της εκπαίδευσης που θα τους δώσουμε. Γι’αυτό μιλήστε ειλικρινά στο παιδί, χωρίς να προσπαθείτε να το ξεγελάσετε. Εξηγήστε του την αξία των χρημάτων χωρίς να ανησυχείτε ότι θα νιώσει μειονεκτικά. Μπορεί να σας θυμώσει για λίγο αν του αρνηθείτε, αλλά θα το ξεχάσει. Και τέλος, προσπαθήστε να του δώσετε να καταλάβει αν αυτό που υποτίθεται ότι θέλει, το θέλει πραγματικά ή δεν είναι προσωπική του επιθυμία.

EXTRA TIP:  Μπορείτε να σημειώνετε μαζί σε ένα χαρτί τα παιχνίδια που θα ήθελε να αγοράσει. Έτσι, την ημέρα που θα επισκεφθείτε το κατάστημα με τα παιχνίδια, το παιδί αφού έχει αποφασίσει ποια του αρέσουν περισσότερο, θα πάει στοχευμένα σε αυτά και δεν θα χαθεί ανάμεσα στα χιλιάδες παιχνίδια.

Με τα μάτια ενός μικρού παιδιού,

Κοτσαμπά Δήμητρα