Σκέψεις για Σκέψη

4 φράσεις που μαρτυρούν ότι έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση

Η λέξη «αυτοπεποίθηση» βρίσκει τις ρίζες της στη λατινική λέξη «fidere» που σημαίνει «εμπιστοσύνη». Επομένως, αυτοπεποίθηση σημαίνει εμπιστοσύνη, όχι όμως στον οποιονδήποτε. Εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ˙ στις δυνάμεις σου ˙ στις δυνατότητές σου ˙ στα ισχυρά στοιχεία του χαρακτήρα σου ˙ στα ελαττώματά σου ˙ στις ατέλειές σου ˙ στο όλον σου. Πολλές φορές είτε οι συνθήκες είτε η τάση σου να σπέρνεις την (αυτό)καταστροφή σε έχουν οδηγήσει στο να αμφισβητήσεις την ύπαρξή της μέσα σου, γιατί η αυτοπεποίθηση είναι κάτι που καλλιεργείται σε ένα καλά προστατευόμενο «εσωτερικό θερμοκήπιο» και εμφανίζεται την εποχή της συγκομιδής. Εκεί κρίνεται εάν η καλλιέργεια ήταν επιτυχημένη και άρα επέφερε καρπούς ή ανεπιτυχής με τη σοδειά να μην έχει ευημερήσει.

Σε περίπτωση που ελλείπει σε «κομματιάζει» μέρα με τη μέρα, καθώς σου στερεί αργά και βασανιστικά κομμάτια του εαυτού σου που έχουν διαμορφωθεί σε βάθος χρόνων. Σε καθιστά ευάλωτο σε εξωτερικούς κινδύνους όπως η κριτική από τρίτους, τα κακεντρεχή σχόλια κτλ. Σε κάνει δυσλειτουργικό όσον αφορά τις σχέσεις σου με άλλα άτομα (οικογένεια, φίλους, ερωτικούς συντρόφους). Μα πάνω από όλα σε «αναγκάζει» να χάσεις τον εαυτό σου και να περιπλανιέσαι απλά υπάρχοντας, υποβαθμίζοντας την υπόστασή σου ως μια ύπαρξη μοναδική που όμοιά της δεν υπάρχει στον κόσμο.

Εάν πιάσεις τον εαυτό σου επ’ αυτοφώρω να χρησιμοποιεί συχνά μέσα στη μέρα τις παρακάτω φράσεις, τότε υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις χαμηλής αυτοπεποίθησης:

«Συγγνώμη..» : Η επαναλαμβανόμενη χρήση της συγκεκριμένης λέξης, ειδικά σε περιστάσεις που δεν απαιτείται, δείχνει φόβο και προσωπική ανασφάλεια.
«Δε μπορώ..», «Δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω εγώ» : Μικρά μας λέγανε δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω. Και ό, τι φαινομενικά δε μπορείς να κάνεις είναι αυτό που υποσυνείδητα δεν τολμάς να κάνεις.
«Φοβάμαι…» : Η πιο αντιπροσωπευτική λέξη έκφρασης φόβου, αγωνίας, αδυναμίας και έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητές σου.
«Μήπως σε ενοχλεί να κάνω αυτό;» : Ακόμα και η ευγένεια έχει το δικό της ταβάνι. Όταν ρωτάς συνεχώς τον άλλον αν τον ενοχλεί στο να προβείς σε μια συγκεκριμένη πράξη,φαίνεται φως φανάρι ο απολογητικός χαρακτήρας σου που ξεπερνά τα όρια των ευγενών τρόπων συμπεριφοράς.

Σήκω από τον καναπέ λοιπόν, βάλε την καλή σου πιτζάμα (λόγω καραντίνας), φόρα το πιο αστραφτερό σου χαμόγελο και πιάσε τη ζωή από την ΑΡΧΗ με περισσότερη ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στον ΕΑΥΤΟ σου αυτή τη φορά. Ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή, όσες και να χρειαστεί να γίνουν!

Αιώνια ονειροπόλα,

Δημητρα

Ένα σχόλιο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *