Συμβουλή ευτυχίας #3

…τις περισσότερες φορές η ευτυχία είναι επιλογή..

Κι όμως αξίζει να περιμένεις…

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ταξιδιωτών.

Αυτοί που χαίρονται περισσότερο μόλις  κάνουν την κράτηση εισιτηρίων  και αρχίζουν να προγραμματίζουν το ταξίδι. Αυτοί που χαίρονται περισσότερο όταν βρίσκονται στον προορισμό τους και το ζουν. Και τέλος, αυτοί που χαίρονται περισσότερο όταν επιστρέφουν από το ταξίδι και αναπολούν ήδη τις στιγμές χαζεύοντας τις φωτογραφίες.

Προσωπικά, ανήκω ξεκάθαρα στην πρώτη κατηγορία. Αχ αυτό το συναίσθημα… Έχεις μόλις λάβει το e-mail με μήνυμα: Thank you for your booking and have a pleasant journey, και είσαι πανέτοιμος να καθίσεις μπροστά στον υπολογιστή σου και να ψάξεις, να μάθεις να σημειώσεις όλα τα αξιοθέατα που θα επισκεφτείς στο ταξίδι σου. Με το μυαλό σου έχεις ήδη περπατήσει στα δρομάκια της πόλης, έχεις ήδη βουτήξει στα καταγάλανα νερά του κυκλαδίτικου νησιού, έχεις ήδη δοκιμάσει το δροσερό κοκτέιλ στο παραθαλάσσιο μπαρ, έχεις ήδη ζήσει το ταξίδι σου δεκάδες φορές στο μυαλό σου έτσι όπως το θες! Αυτό το γλυκό συναίσθημα της προσμονής είναι πηγή χαράς και ευτυχίας! Ευφραίνει την καρδιά και γεμίζει τον οργανισμό με όρεξη και ζωντάνια!

Και αφού το συναίσθημα αυτό μας κάνει τόσο καλό, δεν πρέπει να το ενεργοποιούμε μόνο για τα μεγάλα γεγονότα όπως ένα ταξίδι… Η χαρά και η γλυκιά αναμονή θα πρέπει να βρίσκεται κυρίως στα μικρά, καθημερινά γεγονότα.

Ένα πρωινό ο Γουίνι το αρκουδάκι και ο Πίγκλετ συζητούν για το τι απολαμβάνουν περισσότερο στον κόσμο. Και παρόλο που στον Γουίνι αρέσει πολύ να τρώει μέλι, υπάρχει μια στιγμούλα ακριβώς πριν αρχίσει να τρώει που είναι καλύτερη από την ώρα που τρώει, αλλά δεν ξέρει πώς να την περιγράψει.

Ο Α.Α. Μιλν, που έγραψε τις ιστορίες του Γουίνι, δεν ήταν συγγραφέας αλλά επιστήμονας ευτυχίας.

Σε ένα κόσμο όπου με δύο κλικ, next episode και skipintro, έχουμε εξοντώσει το γλυκό συναίσθημα της προσμονής που κάνει τόσο καλό στη ψυχή μας, ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να το ξαναζωντανέψουμε.

Έχεις παρατηρήσει ποτέ σου παιδάκι πώς λαχταράει τη μέρα που θα βρει το δώρο των Χριστουγέννων κάτω από το δέντρο; Αυτή τη λαχτάρα χρειαζόμαστε και μεις στη ζωή μας. Αυτή τη λαχτάρα της προσμονής χρειάζονται και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Παρακάτω, μοιράζομαι δικές μου ιδέες που έχω πλέον σαν οδηγό στη ζωή μου για μένα και τους αγαπημένους μου.

Οι ευκαιρίες για να ενεργοποιούμε το γλυκό συναίσθημα της αναμονή μπορούν να είναι άπειρες φτάνει να έχουμε στο μυαλό μας πως το θέλουμε στη ζωή μας γιατί μας κάνει ευτυχισμένους…

Αξίζει λοιπόν πολλές φορές να προσδοκούμε γι αυτά που πρόκειται να συμβούν . Μέρες, βδομάδες, μήνες. Εννέα μήνες ή εφτά πολλές φορές, που θα χρειαστεί να αναμένεις με λαχτάρα μέχρι να αντικρίσεις για πρώτη φορά τα ματάκια που θα λατρέψεις όσο τίποτα στον κόσμο…

Μέχρι την επόμενη φορά…

να θυμάσαι να χαμογελάς…

Γιώτα Σαββίδου Ανδρεοπούλου

Έμπνευση του άρθρου από το βιβλίο του LYKKE ο Δανέζικος τρόπος για την κατάκτηση της ευτυχίας, ΜΑΙΚ ΒΑΙΚΙΝΓΚ, εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.