Τι είδα και τι διάβασα

Αφιέρωμα «Μέλισσες»

Όχι δεν πρόκειται για ένα αφιέρωμα-μνεία προς το κατά τα άλλα αντιπαθητικό για τον άνθρωπο έντομο, το οποίο πιθανότητα να έδινε χαρά στον National Geographic. Αναφέρομαι σε ένα μουσικό συγκρότημα, το οποίο έχει κυριαρχήσει στα καλλιτεχνικά δρώμενα και στις καρδιές του κοινού, καθιστώντας το ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα συγκροτήματα στην Ελλάδα. Δε θα μπορούσε να είναι άλλο από τις «Μέλισσες». Εργατικοί όπως ακριβώς το έντομο, διότι ποτέ δε σταματούν να δουλεύουν πάνω σε πρωτότυπα πράγματα, ενοχλητικοί με την έννοια ότι αν ακούσεις τη μελωδία τους δεν θα φύγει εύκολα από το κεφάλι σου (όπως το ζζζζ της μέλισσας) και επικίνδυνοι, επειδή αν κολλήσεις μαζί τους μην περιμένεις να ξεμπλέξεις τόσο εύκολα. Κάπως έτσι θα δικαιολογούσα την επιλογή του ονόματος, πίσω από την οποία φαίνεται να υπάρχει ένα καλοδουλεμένο πλάνο.

Ο Χρήστος, ο Κώστας, ο Θάνος και οι συνεργάτες τους ήταν πάντα εκεί ειδικότερα τις νύχτες που χρειαζόσουν μια παρηγοριά, μια μελωδία να σε παρασύρει μακριά από τα προβλήματά σου και έναν στίχο να σε μεταφέρει νοερά μεν ρεαλιστικά δε σε άλλα μέρη. Αυτό είναι και το μεγαλύτερό τους κατόρθωμα, κατ’ εμέ. Ο στίχος των τραγουδιών τους αναβλύζει τόσο μεγάλες ποσότητες συναισθήματος που αρκούν για όλους, εξιστορεί γεγονότα που μιλούν απευθείας στην εκάστοτε καρδιά είτε είναι πληγωμένη είτε όχι και αφηγείται ιστορίες με τέτοιον τρόπο που ακόμα και αν δεν τις έχεις ζήσει, τις ζεις στιγμιαίως.Το κερασάκι στην τούρτα είναι βεβαίως η φωνητική επένδυση του Χρήστου Μάστορα, ο οποίος κελαηδά αβίαστα με ένα ηχόχρωμα μοναδικό σχεδόν σαν να κεντάει την κάθε νότα ξεχωριστά δίνοντάς της την αξία που της αρμόζει.

Από τις καλοκαιρινές συναυλίες τους δίπλα στο κύμα μέχρι και τις εμφανίσεις τους σε εσωτερικές μουσικές σκηνές, το μόνο σίγουρο είναι πρέπει να ετοιμαστείς για ταξίδι. Δίχως αποσκευές και διαβατήριο μπορείς να βρεθείς εκεί που θα σε παρασύρει ο στίχος ∙ μπορείς να μεθύσεις εύκολα ακόμα και αν δεν έχεις καταναλώσει την οριακή ποσότητα αλκοόλ ∙ μα πάνω από όλα μπορείς να νιώσεις, γιατί τραγούδι σημαίνει εξωτερίκευση συναισθημάτων, ψυχική απελευθέρωση και λύτρωση. Είναι όλα αυτά που θες να φωνάξεις, αλλά για κάποιο λόγο τα πνίγεις μέσα σου. Χάρη σε ένα γκρουπ χαρισματικών ανθρώπων, οι οποίοι βάζουν τη δημιουργικότητα στο πρώτο βάθρο, όλα αυτά μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα με ρωτήσεις ποιο είναι το αγαπημένο μου ελληνικό συγκρότημα δε θα διστάσω να σου πω τις «Μέλισσες»!

Ποιο τραγούδι τους είναι το αγαπημένο σου; (μην ρωτήσεις εμένα διότι δυσκολεύομαι να επιλέξω ανάμεσα στο «Έλεγες», «Γιατί», «Το Κρυφτό», «Όλα μοιάζουν καλοκαίρι» και «Το Κύμα).

 

Αιώνια ονειροπόλα,

Δήμητρα

Ένα σχόλιο

  • Στέλλα

    Ότι πιο αντιπροσωπευτικό έχω διαβάσει για αυτά που νιώθω και γω για αυτό το συγκρότημα! Η καλυτερη περιγραφη που θα μπορουσε να δωθεί! Συγχαρητήρια!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *