Είτε είσαι λάτρης βιβλίων είτε όχι σίγουρα απολαμβάνεις κι εσύ τη θαλπωρή που φέρνει μαζί της αυτή η εποχή. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να χωθείς στο καναπέ σου και να χαθείς στις σελίδες ενός καλού βιβλίου, τι κι αν αυτό δεν ανήκει στα κλασικά της εγχώριας κι διεθνούς λογοτεχνίας. Εξάλλου, όλες οι ώρες δεν είναι το ίδιο. Γι’αυτού του είδους τα βιβλία θα σου γράψω σήμερα και σου υπόσχομαι ότι θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. Γιατί το καθένα από αυτά είναι ξεχωριστό για κάποιο λόγο. Αξίζει, όμως, πραγματικά να τα διαβάσουμε; Κι αν ναι, γιατί;
Οι τρεις Άσσοι – Λένα Μαντά
Τρία μικρά αγόρια, που γεννήθηκαν όλα την πρώτη του μηνός, συναντήθηκαν τυχαία στα δέκα τους χρόνια, γιατί έτσι το θέλησε η μοίρα, να γνωριστούν σε ένα αστυνομικό τμήμα και από τότε να γίνουν αχώριστοι. Οι δρόμοι τους διαφορετικοί μα η φιλία τους πάντα ένας κοινός παρανομαστής να τους ενώνει και να τους φέρνει πιο κοντά. Ένας ιερέας, ένας αστυνομικούς και ένας νονός της νύχτας τί πιθανότητες έχουν να μείνουν για πάντα αχώριστοι ακόμοι κι αν μέσα τους κρύβουν τα μικρά αγοράκια που γνωρίστηκαν κάποτε; Ελάχιστες. Μέχρι που μια Ντάμα έρχεται να ανακατέψει την τράπουλα και να ρίξει εκ νέου τα χαρτιά σ’ένα παιχνίδι που ξεκινάει με τέσσερις και καταλήγει με…ποιος ξέρει πόσους.
Η Λένα Μαντά είναι από τις συγγραφείς που κάθε χρόνο, τον Μάιο, κυκλοφορούν το νέο τους βιβλίο. Έχει βλέπεις συμβόλαιο με τον Ψυχογιό κι αυτό φαίνεται. Ακούστηκα σκληρή; Όχι. Απλά οι προσδοκίες μου από την κυρία Μαντά είναι μεγάλες, αφού έχει γράψει ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία αυτού του είδους και κάθε φορά διαβάζω με μεγάλη αγωνία την νέα της κυκλοφορία. Αυτή τη φορά, όμως, κάτι έλειπε και οφείλω να σου το πω, αφού ως νέα κυκλοφορία, ίσως είναι στη λίστα σου. Και τώρα θα μου πεις γιατί γράφω γι’αυτό. Γιατί είναι ένα βιβλίο κατάλληλο για σένα που σου αρέσει η αγωνία, όμως, δε διαβάζεις αστυνομικά. Ξεκινάει με φόνο, όμως, δεν είναι θρίλερ, η θυελλώδης Ντάμα θα τους σαρώσει, όμως, δεν είναι ερωτικό. Ένα ευχάριστο, γρήγορο ανάγνωσμα με ποικολόμορφους χαρακτήρες που σε κρατάει μέχρι το τέλος και είναι ό,τι πρέπει για τον απογευματινό σου καφέ μετά τη δουλειά που θέλεις κάτι εύκολο για να χαλαρώσεις. Θα του έβαζα 2,5/5 γιατί η κυρία Μαντά με έχει συνηθίσει αλλιώς.
Οι πολυθρόνες των Δράκων – Χρυσήιδα Δημουλίδου
Στην πιο απομονωμένη κομητεία του βασιλείου, δύο πολυθρόνες λειτουργούν ως θρόνοι που καθορίζουν και ενώνουν τις ζωές τριών αρχόντων της οικογένειας των Δράκων.
Μόνο μία σειρά για περίληψη αυτού του βιβλίου, όχι γιατί δεν έχω τι να γράψω, απλώς επειδή δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Ένα τεράστιο βιβλίο της κυρίας Δημουλίδου (720 σελίδες δεν τις λες και λίγες για να τις κουβαλάς μαζί σου μέσα στη ζέστη), το οποίο ήταν για μένα μια ανατροπή από τη συγκεκριμένη συγγραφέα που δεν την περίμενα. Στην αρχή ομολογώ πως ήμουν ιδιαίτερα διστακτική, διότι η κυρία Δημουλίδου γράφει λίγο βαριά και με μία πένθιμη για τα δικά μου γούστα νότα, ωστόσο λίγο πριν το τέλος του φετινού καλοκαιριού αποφάσισα να δώσω μία ευκαιρία στο βιβλίο που καρτερικά περίμενε στο σπίτι της γειτόνισσας για να το δανειστώ. Με εξέπληξε θετικά μπορώ να πω με μία εξαιρετική κοσμοπλασία, που μου θύμισε αρκετά το Παιχνίδι των Θρόνων ως σύλληψη. Ρεαλιστικοί διάλογοι και δεμένη πλοκή αν εξαιρέσει κανείς τον δεύτερο άρχοντα στον οποίο εγώ παρατήρησα μια κάμψη στην πλοκή. Μία πολύ καλή και τολμηρή προσπάθεια για ένα παραμύθι ενηλίκων, η οποία θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο βιβλίο της συγγραφέως. Η μόνη αδυναμία κατά τη γνώμη μου είναι η πληθώρα πληροφοριών και ιδεών, η οποία πολλές φορές δεν προλαβαίνει να ολοκληρωθεί και να σε συνεπάρει όσο θα μπορούσε, εφόσον έγινε τεράστια σύμπτυξη του βιβλίου, διότι αρχικά προβλεπόταν για τριλογία. Θα έβαζα 4/5 γιατί η έμπνευση της συγκεκριμένης ιστορίας για τα ελληνικά συγγραφικά δεδομένα με εντυπωσίασε.
Η αγαπημένη των Θεών – Ρένα Ρώσση Ζαΐρη
Η Άρτεμη, το μωρό που γεννήθηκε μια νύχτα με καταιγίδα, κρύβει πολλά μυστικά. Όχι γιατί η ίδια το επέλεξε αλλά γιατί η μοίρα της το επέβαλε. Μια βάρκα την ξέβρασε στην όχθη της Δήλου και από τότε έγινε η αγαπημένη των Θεών. Ή μήπως ήταν ήδη πιο πριν όταν οι Θεοί τη γλίτωσαν από τον θάνατο λίγο μετά τη γέννησή της; Ή μήπως οι Θεοί δεν την αγάπησαν ποτέ αφού της στέρησαν την πραγματική της οικογένεια;
Όλα αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα απαντηθούν στο συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο διαδραματίζεται μεταξύ Δήλου, Μυκόνου και Λονδίνου. Παραστατικές περιγραφές των νησιών, ιδιαίτερα της Δήλου, ζωντανοί διάλογοι και γεγονότα κοινά για την ελληνική κοινωνία της εποχής του 1960. Πραγματικά ένιωθα πως βρισκόμουν εκεί, δίπλα στην Άρτεμη και εξερευνούσα μαζί της το νησί, μέσα από ένα φεγγαρόλουστο βιβλίο σε ένα ευλογημένο νησί. Πολύ συγκινητικά λόγια για την Ελλάδα μέσα σπό μια καλογραμμένη ιστορία, η οποία, ωστόσο, μου φάνηκε τραβηγμένη στο τελευταίο κομμάτι της, όταν τα πράγματα πήραν φανταστικές διαστάσεις εμπνευσμένες ,ίσως, από ταινία του James Bond. O χαρακτήρας του Κρίστοφερ, του συμπρωταγωνιστή, πολύ δυναμικός και ολοκληρωμένος, έρχεται για να σώσει το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας, το οποίο υστερεί. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία στο συγκεκριμένο βιβλίο. Και μόνο το γεγονός ότι υμνεί την ολόφωτη Ελλάδα με έκανε να συγκινηθώ και να νιώσω περηφάνια σε αρκετά σημεία. Θα έβαζα 3/5 γιατί είναι ό,τι πρέπει για να βουτήξεις σε στιγμές του ελληνικού καλοκαιριού μέσα στον χειμώνα ή να ντύσεις τις διακοπές σου σε ένα ελληνικό νησί.
Εσύ τί βιβλία διαβάζεις; Γράψε μας στα σχόλια για ποια βιβλία θα ήθελες να διαβάσεις κριτική κι η βιβλιοφάγα ομάδα του storytales θα πιάσει για σένα δουλειά.
Ο χειμώνας έρχεται βαρύς, φορτωμένος με όλα τα βιβλία που έχω αγοράσει και περιμένουν στη σειρά να τα διαβάσω. Ανυπομονώ!
Με επιμονή, ελπίδα κι αγάπη
Χρύσα
Post Views: 181
