Εξετάσεις. Ευχή και κατάρα.
Ο Ιούνης είναι ένας μήνας ορόσημο της έναρξης του καλοκαιριού. Μυρίζει την άνοιξη που μας αποχαιρετά και το καλοκαίρι που μας γνέφει δειλά σ’ένα μπολ με τραγανά κεράσια, ροδαλά ροδάκινα και μοσχοβολιστό πεπόνι. Κι όλα αυτά θα ήταν ιδανικά αν ο έκτος μήνας του χρόνου δεν έφερνε μαζί του εξετάσεις κάθε λογής ως λάφυρο του περασμένου χειμώνα. Έτσι, λοιπόν, τον βάφτισα Εξεταστικό. Αρχικά για τον προφανή λόγο, αφού τον Ιούνιο γίνονται εξετάσεις σχολικές, ξένων γλωσσών, πανεπιστημιακές εξεταστικές και φυσικά οι Πανελλαδικές. Το βάπτισμα, ωστόσο, κρύβει κι άλλον λόγο πιο βαθύ, τον πραγματικό. Με αφορμή διάφορες εξετάσεις που με απασχόλησαν και τον φετινό Ιούνη, έκανα σκέψεις, τις οποίες αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σου. Γιατί οι εξετάσεις φέρνουν μαζί τους μια ευχή και μια κατάρα.
Η ευχή είναι απλή και κατανοητή. Είναι το μέλλον, το οποίο απλώνεται μπροστά σου μετά την ολοκλήρωση της κάθε εξέτασης. Είναι ο στόχος που ολοκληρώνεται. Ο κύκλος που κλείνει και σημαίνει μια νέα αρχή ή μια νέα προσπάθεια. Η επιβράβευσή σου και το σύνθημα της εκκίνησης μιας ξεκούρασης δίκαιης και κερδισμένης. Είναι αυτή η στιγμή ανακούφισης που περίμενες και οραματιζόσουν κάθε φορά που τα δύσκολα σου χτυπούσαν την πόρτα και ακροβατούσες στο λεπτό σκοινί της απόφασης να κλείσεις το βιβλίο και να πέσεις για ύπνο. Δηλαδή πρόκειται για πολλές ευχές τελικά και όχι για μία. Τί γίνεται, όμως, με την κατάρα της εξεταστικής ή μήπως τις κατάρες, τις οποίες φέρνει μαζί της μια εξεταστική περίοδος και για τις οποίες κανείς δεν μας έχει προειδοποιήσει;
Κατάρα νούμερο 1: Το βάρος της ευθύνης
Ο κάθε εξεταζόμενος σέρνει μαζί του το βάρος της ευθύνης. Ευθύνη οικονομική, κοινωνική και ηθική. Ο εξεταζόμενος, όντας εμπλεκόμενος σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο σε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, είναι λογικό να νιώθει την οικονομική ευθύνη των χρημάτων που ξοδεύτηκαν για την κάθε προσπάθεια. Φράσεις της οικογένειας, όπως „Τόσα λεφτά δίνουμε, δε θα διαβάσεις;“ μάλλον κάνουν αυτό το βάρος αβάσταχτο. Έπειτα, ξεπερασμένες πεποιθήσεις, όπως ότι τα παιδιά των γιατρών έχουν χρέος να γίνουν κι αυτά γιατροί, έρχονται να προστεθούν στο πουγκί με το κοινωνικό και ηθικό βάρος της ευθύνης.
Κατάρα νούμερο 2: Το βάρος της αποτυχίας
Και έρχεται η στιγμή που ξημερώνει η μέρα των εξετάσεων και είσαι έτοιμη να κλάψεις από τη χαρά σου που επιβίωσες τη διαδικασία. Κι όμως μια φράση είναι ικανή να τινάξει τη χαρά σου στον αέρα. „Καλή επιτυχία“. Μέσα σε 12 γράμματα που φέρουν ένα νόημα οξύμωρο, έρχεται όλο το βάρος της αποτυχίας και σκάει σαν κύμα στα μάτια σου. Η ερώτηση „Πώς πήγες;“ θα είναι το κερασάκι της τούρτας που θα σφραγίσει τον εορτασμό μιας κατταρακωμένης προσωπικότητας. Μην πέφτεις, όμως, στην παγίδα και να θυμάσε: Πήγες καλά εφόσον έδωσες το 100% του εαυτού σου.
Κατάρα νούμερο 3: Το βάρος της λανθασμένης επιλογής
Το βάρος της λανθασμένης επιλογής αργεί να έρθει. Είναι σαν το πιάτο της εκδίκησης που τρώγεται κρύο. Είναι η εκδίκηση της καρδιάς σου που δεν την άκουσες και ακολούθησες δρόμους γνωστούς ή δοσμένους για να μη χαλάσεις χατίρια ή για να κάνεις το βάρος της ευθύνης προσωρινά ελαφρύτερο. Φοβήθηκες να στρίψεις και να χαθείς. Η ευτυχία, όμως, αν δεν είναι αληθινή, δεν κρατάει για πάντα και τότε επιστρέφει βαριά και δυστυχισμένη και στρογγυλοκάθεται στους ώμους σου για πάντα.
Αν ανήκεις στην ομάδα του εξεταζομένου πολύ πιθανόν να ενστερνίζεσαι τις απόψεις μου. Εάν από την άλλη περιβάλλεσαι από άτομα τα οποία διανύουν μια εξεταστική περίοδο προσπάθησε να τους ανακουφίσεις από τα βάρη χωρίς να τους προσθέσεις νέα. Προσπάθησε να νιώσεις αυτά που αισθάνονται και δώρισέ τους μια ευχή από καρδιάς. Κι εγώ η ίδια πολλές φορές διστάζω να ευχηθώ καλή επιτυχία, αφού φοβάμαι μη γεμίσω το άτομο με τις προσδοκίες μου. Θα σου πω, λοιπόν, αυτό που ευχήθηκα φέτος και θα κλείσω με αυτό.
„Να νιώθεις τη σκέψη όλων μας σαν αγάπη και στήριξη και όχι σαν βάρος από τις προσδοκίες μας.“
Με υπομονή, ελπίδα και αγάπη
Χρύσα
