Τα απομεινάρια μιας καραντίνας!

Και αφού (θέλω να πιστεύω) φτάνουμε στο τέλος αυτού του εφιάλτη, ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν απολογισμό. Κι αν το απολογισμός σου φαίνεται πολύ βαρύγδουπο, τότε δες το σαν έναν απλό λογαριασμό με τον καραντινοεαυτό σου. Για να γράψω αυτό το άρθρο, λοιπόν, σας έκανα μια ερώτηση στο προσωπικό μου προφίλ στο Instagram. “Τι αποκόμισες από την καραντίνα; Θετικά και αρνητικά!” Για πάμε να δούμε τι απαντήσατε.

Πολλοί το έριξαν στη ζωγραφική και ανακάλυψαν την καλλιτεχνική τους φύση. Άλλοι τερμάτισαν τις δεξιότητες τους στην καθαριότητα και στην οργάνωση. Τύφλα να ‘χει η Marie Kondo. Κάποιοι από εσάς διάβασαν πολύ, πάρα πολύ όμως. Ούτε στις πανελλήνιες τόσο. Παζλ, Άκης Πετρετζίκης, κηπουρική, online shopping, Άκης Πετρετζίκης. Γενικώς το site του Άκη πήρε φωτιά. Υπάρχουν κι εκείνοι που εκτίμησαν πολύ τον ποιοτικό χρόνο στο σπίτι και πραγματικά βρήκαν τον εαυτό τους και μπορεί μέσα τους βαθιά να παρακαλούσαν να κρατήσει λίγο ακόμα. Περιορίσατε το άγχος και διαχειριστήκατε τον ελεύθερο σας χρόνο πραγματικά για σας και τους αγαπημένους σας. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται “είδατε” τις φίλες, τους φίλους και τις οικογένειες σας περισσότερο από προ καραντίνας (μέσω βίντεο κλήσεων φυσικά). Αυτά ήταν τα θετικά.

Φυσικά και δεν είναι όλα ρόδινα. Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Πόσο μάλλον σε μια τέτοια δύσκολη συγκυρία. Στο μικρό γκάλοπ που έκανα, λοιπόν, κατάλαβα ότι το μόνο που έλειψε από τους περισσότερους είναι η προσωπική επαφή, μία αγκαλιά, ένα φιλί από φίλους κι αγαπημένους. Δύσκολο πολύ. Η αλήθεια είναι ότι και για μένα αυτό ήταν το πιο δύσκολο. Κοίτα να δεις! Είχα την εντύπωση ότι θα μας λείψουν πιο υλικά πράγματα. Όπως τα μαγαζιά, τα καφέ, τα εστιατόρια, τα κομμωτήρια, τα ταξίδια. Όχι μην ξεγελιέσαι. Δεν γίναμε από υλιστές ονειροπόλοι και ρομαντικοί. Απόδειξη; Οι ουρές έξω από τα Ζάρα, τα κομμωτήρια κτλ. Απότομη προσγείωση; Όχι. Γιατί στη ζωή υπάρχουν όλα.

Εμένα η καραντίνα, λοιπόν, μου επιβεβαίωσε δύο πράγματα που πάντα πίστευα ακράδαντα. 1. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο. 2. Ζήσε την κάθε σου στιγμή, όχι σαν να είναι η τελευταία σου, αλλά η καλύτερη της ζωής σου. Καλή αντάμωση!

Βαθιά αισιόδοξη,

Έλενα.