Και τώρα τι να φορέσω;
Το αιώνιο ερώτημα-πρόβλημα μπροστά από κάθε γυναικεία ντουλάπα, εκτός αν είσαι η Kim και διαθέτεις ολόκληρα δωμάτια-ντουλάπες για τσάντες, παπούτσια, φορέματα κτλ. Πρόσφατα μπήκα στο τριπάκι να παρακολουθήσω κάποια επεισόδια στο Netflix από τη σειρά της Marie Kondo… και ναι ρε φίλε, έχει δίκιο σε όλα. Την επόμενη μέρα κιόλας πήρα την “τραγική” απόφαση να αρχίσω ξεκαθάρισμα και συμμάζεμα ρούχων-παπουτσιών κτλ. Μην προτρέχετε, θα σας εξηγήσω γιατί “τραγική”. Όταν έχεις δυο μικρά παιδιά δεν παίρνεις στα ξαφνικά μια τόσο σημαντική και χρονοβόρα απόφαση. Ξεκινάς και δεν ξέρεις πότε θα τελειώσεις. Ειδικά αν είσαι εγώ, που έχω κάνει καμιά δεκαριά μετακομίσεις στη ζωή μου και πάντα μεταφέρω όλα τα ρούχα μου πέρα δώθε, ακόμη και αυτά που πλέον δεν μου κάνουν ή είναι εκτός μόδας. Κι όμως εγώ εκεί… Δεν τα αποχωρίστηκα ποτέ. Εκείνο το υπέροχο μαύρο μπλουζάκι, θυμάσαι τότε ήταν που το έβαλα και γνώρισα εκείνο το κουκλί! Αχ αυτό το λευκό φόρεμα… Πότε το φόρεσα τελευταία φορά; Α ναι! Στη Σκόπελο στις διακοπές με τα κορίτσια το 2007 και ήμουν τέρμα μαυρισμένο νιάτο. Χαμός! Αχ κι αυτό το τζινάκι, από τα πρώτα μου ψώνια μόνη στη Θεσσαλονίκη, είναι Diesel-άκι… Σιγά μην το δώσω. 5, 6, 8, 10 κιλάκια να χάσω θα μου είναι μια χαρά. Και πάει λέγοντας…
Απόλυτα συναισθηματικά δεμένη με όλα μου τα υπάρχοντα. Πάντα το είχα αυτό. Ακόμα και με τις κολλητές μου, υπάρχουν στιγμές που ακόμα θυμάμαι τι φορούσαμε, που βρισκόμασταν κτλ. Μπορούν άνετα να σας το επιβεβαιώσουν.
Και φτάνω στο παρασύνθημα… Marie Kondo= Ξεκαθάρισμα
Κράτα στην ντουλάπα σου ότι σου χωράει, ότι σε κάνει χαρούμενο κι ότι φοράς και νιώθεις άνετα μέσα του. Έχουν περάσει 1-2 χρόνια και δεν έχεις φορέσει κάτι; Ήρθε η ώρα να φύγει. Μεγάλο flashback “παίχτηκε” το διήμερο του ξεκαθαρίσματος. Και να οι φωτογραφίες στις κολλητές. Θυμάσαι; Το θυμάσαι αυτό το φόρεμα, που το είχες φορέσει στο πάρτι της ΔΑΠ; Όχι της ΠΑΣΠ… όχι… Πότε ήταν μωρέ; Τι γέλιο!
Δύσκολος ο αποχωρισμός, το ομολογώ. Ειδικά στις τσάντες που έχω και μια αδυναμία. Αλλά τα κατάφερα! Τις πρώτες μέρες ένιωθα μουδιασμένη και δεν το κρύβω, άνοιγα τις ντουλάπες και έβλεπα ότι έχω ελεύθερο χώρο (πράγμα που δεν έχει ξανά συμβεί) και ένιωθα σαν να πρέπει να τις γεμίσω. Αλλά, κορίτσια, πιστέψτε με, όσο περνούσαν οι μέρες και έβλεπα και βλέπω ακόμη πόσο πιο εύκολη έγινε η καθημερινότητα μου, θα το ξανά έκανα χίλιες φορές. Χίλιες φορές κι ας είχα και το μωρό και τη μεγάλη μου μέσα σε στοίβες ρούχων. Ακόμα και το αγόρι μου το έβαλα 2 μέρες στον καναπέ να κοιμηθεί. Ας μη σχολιάσουμε το σοκ που έπαθε όταν μπήκε στο σπίτι. Βουνό τα ρούχα! Από τη μία γελούσε κι από την άλλη σίγουρα σκέφτηκε: “Που τα έκρυβε όλα αυτά;” Για μια στιγμή και εγώ το σκέφτηκα…
Τώρα που έχουν περάσει δύο μήνες περίπου νιώθω υπέροχα. Βρήκα την άκρη του νήματος, έχω δει κάποια ψιλοπράγματα που χρειάζομαι και είναι τα μόνα που θα συμπληρώσω από αγορές. Ρούχα άνετα, δροσερά, βαμβακερά, λινά, τζιν, όμορφες υφές. Φτάνουν τα ανεμομαζέματα. Όμορφα πουλόβερ και παλτό για το χειμώνα, πολλά πασπαρτού κομμάτια που συνδυάζονται μεταξύ τους. Βασικά χρώματα, μαύρο, άσπρο, κόκκινο, πράσινο…από τα αγαπημένα μας οικογενειακώς.
Ακολούθησα την ίδια μέθοδο και στα ρούχα των κοριτσιών. Εκεί βέβαια το πήγα ένα βήμα παρά πέρα. Τα ταξινόμησα ανά σχέδιο, χρώμα και μέγεθος. Μεγάλη ευκολία! Και οι τρεις μας πλέον θέλουμε τον μισό χρόνο για να ετοιμαστούμε. Τ κορίτσια έτοιμα σε 10′ και η μαμά, συνολικά, max 20-30′. Πιστεύω είμαστε καλά!
Κάντε την αρχή κορίτσια! Μοιάζει δύσκολο αλλά δεν είναι. Θα δείτε την αλλαγή την επόμενη μέρα κιόλας που θα ανοίξετε την ντουλάπα σας!
Keep writing,
Σοφία.
Υ.Γ.: Έδωσα 4 μεγάλες σακούλες ρούχα, 1 παπούτσια και 8-10 τσάντες! Over!
