Ο λαβύρινθος του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ…

Καλωσόρισες στον λαβύρινθο του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ .Μήνες τώρα με

βασανίζει αυτό το ερώτημα « γιατί να πρέπει, όταν δεν θες και να θες ενώ δεν πρέπει;!»

-Να κάνω αυτό που πρέπει ή αυτό που θέλω;

-Θέλω, αλλά δεν πρέπει. Πρέπει, αλλά δε θέλω.

– Τα πρέπει ενάντια στα θέλω.

-Να ακολουθώ τα πρέπει ή τα θέλω;

Πες μου όχι πες μου… πόσες φορές αναρωτήθηκες στη ζωή σου, πόσες φόρες

βρέθηκες σε αυτό το δίλημμα; Τι έκανες τελικά, σε έκανε η απόφαση που πήρες

ευτυχισμένο ή ευτυχισμένη; Ήταν σωστή για την πορεία της ζωής σου ή σου άφησε μια αίσθηση παροδικής ευτυχίας ή και δυστυχίας;

-Μαμά, μαμά το ΘΕΛΩ! Σε παρακαλώ να το πάρουμε το ΘΕΛΩ.

Πόσες φόρες ήσουν σε ένα μαγαζί και βίωσες ένα τέτοιο περιστατικό με ένα παιδάκι που θέλει κάτι απελπισμένα, κάτι που δεν χρειάζεται πραγματικά και χαλάει τον κόσμο για κάτι που στην ουσία θα του είναι αχρείαστο. Εγώ τουλάχιστον αρκετές.

Φαντάσου λοιπόν πως αυτό το παιδάκι είσαι εσύ, εγώ, εμείς.

Θέλω να φάω μια μακαρονάδα στις 2 το βράδυ αλλά δεν πρέπει. Θέλω να στείλω μήνυμα, αλλά δεν πρέπει. Πρέπει να φύγω, αλλά δεν θέλω. Θέλουμε κάτι τόσο απελπισμένα, είτε αφορά τα επαγγελματικά, είτε τις φιλίες, τις σχέσεις, την ίδια μας τη ζωή βρε αδερφέ… που στην ουσία δεν θα μας δώσει τίποτα… Μήπως δεν ξέρουμε τι θέλουμε πραγματικά σαν αυτό το μικρό παιδάκι; Τα θέλω σου αλλάζουν ανάλογα με τους καιρούς, την ηλικία, τις καταστάσεις. Οι ανάγκες σου όμως; Όλοι νιώθουμε φέρ’ ειπείν την ανάγκη για συντροφικότητα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή φύλου, αυτό δεν αλλάζει.

ΠΡΕΠΕΙ: Γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε μέσα σε ένα κόσμο, που μας επιβάλει κάποια πρέπει. Αργότερα αποφασίζουμε εμείς, αν θα τα διατηρήσουμε ανάλογα με τις άξιες και τα ερεθίσματα που έχουμε λάβει στο περιβάλλον μας. Διάλεξες εκείνον ή εκείνη, που δεν ήταν αυτό ακριβώς που ήθελες, αλλά ήταν η επιλογή που έπρεπε να κάνεις και τη στιγμή που την έκανες, πήρες όλα όσα χρειαζόσουν και θα σε έκαναν πραγματικά, ουσιαστικά ευτυχισμένο ή ευτυχισμένη. Διάλεξες δηλαδή να μεταμορφώσεις τη ζωή σου σιγά σιγά σε αυτό που πάντα ήθελες και ονειρευόσουν, άρα καταλαβαίνεις πως εδώ υπάρχει μια ταύτιση, συνυπάρχουν το ΠΡΕΠΕΙ και το ΘΕΛΩ, γιατί; Γιατί το κλειδί είναι να υπάρχει χρυσή τομή μεταξύ της παρόρμησης και της πειθαρχίας.

ΘΕΛΩ: Στην αντίπερα όχθη τώρα, θέλεις κάτι ή κάποιον και παραβλέπεις όλα τα ελαττώματα, όλα τα εμπόδια, απλά και μόνο γιατί αυτό θες να κάνεις. Σπάνια αυτές οι παρορμήσείς μας μένουν «ατιμώρητες». Δεν είναι όμως αυτό που χρειάζεσαι πραγματικά, αλλά μόνο το θέλω της στιγμής. Για παράδειγμα θες ένα άτομο που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμο και δεν μπορεί να συμμεριστεί τις δικές σου συναισθηματικές ανάγκες. Καμιά φόρα βέβαια και ξαναλέω καμιά φορά, μπορεί να βρεθείς αντιμέτωπος με την εξαίρεση του κανόνα, αλλά ως επί το πλείστων ο «βάτραχος» όσο και να τον φιλήσεις «βάτραχος» θα μείνει!

Πριν κάνεις το οτιδήποτε αναρωτήσου αν Θέλεις ή Πρέπει; Θέλεις τώρα και μετά μπορεί να σου βγει σε κακό και να σε στεναχωρήσει ή θέλεις και θα σε κάνει να νιώσεις όμορφα γενικότερα; Πρέπει γιατί θα βγει κάτι καλό ή πρέπει γιατί νιώθεις κάποιου είδους ανασφάλεια. Φυσικά αυτό το άρθρο δεν μπορεί να σου δώσει την απάντηση, παρά μόνο να σε κάνει να στοχαστείς, να ψάξεις βαθιά ως τα μύχια της ψυχής σου και να βρεις την δική σου απάντηση. Άλλωστε οι έξυπνοι άνθρωποι βρίσκουν πάντα τη σωστή δοσολογία.

Συνέχισε να προχωράς μπροστά,

Αλεξία.