Ωδή στα φοιτητικά χρόνια…
Καλοκαίρι του 2008. Επιστρέφω από Σκόπελο. Θυμάμαι να ατενίζω από την κουπαστή του καραβιού το λιμάνι του Βόλου με φόντο το μαγευτικό Πήλιο. Το επόμενο καλοκαίρι θα έδινα πανελλήνιες. Η μητέρα μου γυρίζει με χαμόγελο και μου λέει στο αυτί: «Φαντάζεσαι να περάσεις του χρόνου Βόλο;» Θυμάμαι πως μέσα μου είχα ευχηθεί να μην συμβεί. Είχα άλλους στόχους. Πιο υψηλούς;
Καλοκαίρι του 2018. Βρίσκομαι στο λιμάνι του Βόλου και απλά το κοιτώ. Για χιλιοστή φορά. Με άλλο βλέμμα, πιο ώριμο και πιο καθαρό. Εικόνες τεσσάρων φοιτητικών χρόνων, που εν τέλει έζησα στη πόλη αυτή, περνούν από μπροστά μου σαν σε ταινία μικρού μήκους. Συναίσθημα παράξενο που φέρνει απλά χαμόγελο στα χείλη και νοσταλγία στην καρδιά.
Να έχεις φύγει και να είναι σαν να μην έφυγες ποτέ. Σαν να μην πέρασε μια μέρα και όμως πέρασαν χρόνια. Όλα ίδια μα και όλα διαφορετικά. Να αναπολείς και να χαμογελάς από ευγνωμοσύνη. Να νιώθεις ευγνώμων που είχες την τύχη να σπουδάσεις μακριά από το σπίτι σου, από την ασφαλή σου ζώνη. Να νιώθεις τυχερός που έζησες έντονα και ξενύχτησες και έκλαψες και γέλασες και..και..και.. Δίχως να δώσεις τον παραμικρό λογαριασμό.
Για σένα, που είχες την τύχη, οι νέοι σου φίλοι να γίνουν κάτι σαν νέα οικογένεια, σίγουρα μπορείς να το νιώσεις. Αυτοί οι φίλοι που ήταν εκεί όταν εσύ ήσουν τέλεια, αλλά και όταν ήσουν χάλια. Που όταν ήσουν άρρωστος σε φρόντισαν, σε πήγαν στο νοσοκομείο, κοιμήθηκαν στο πλάι σου. Κάποιοι από αυτούς έμειναν και κάποιοι έφυγαν. Δεν έχει σημασία πλέον.
Αυτοί οι διάφοροι περαστικοί στο ταξίδι, που λέγεται φοιτητική ζωή, σου έδωσαν από κάτι. Και αυτό το κάτι λέγεται στιγμές. Στιγμές που δεν μπορείς να αγοράσεις ούτε να ανταλλάξεις. Στιγμές έντονες, στιγμές ξέφρενες, στιγμές αξέχαστες, μοναδικές. Ακόμη και αν κάποιες από αυτές δεν τις θυμάσαι ή επιλέγεις να μην θυμάσαι, να είσαι σίγουρος πως σε έχουν οδηγήσει σε ένα μέρος αυτού που είσαι σήμερα. Στη νέα σου, βελτιωμένη έκδοση.
Για όλους εσάς λοιπόν που έχετε την τύχη να ζείτε την εμπειρία που λέγεται φοιτητική ζωή, μια συμβουλή: ΖΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ! Απολαύστε την κάθε στιγμή που περνά, ακόμη και αν είναι εξεταστική και πρέπει να διαβάσετε. Κάθε στιγμή μετρά και δεν ξαναγυρνά. Εμπλακείτε ενεργά, γνωρίστε άτομα, γελάστε δυνατά, χορέψτε τρελά. Γιατί όπως λέει ένα τραγούδι «Δεύτερη ζωή δεν έχει». Εγώ θα κάνω μια παραλλαγή λέγοντας σε σένα, πως δεύτερη φοιτητική ζωή δεν έχει. Και αν έχει, εσύ δεν θα είσαι ξανά ο ίδιος…
Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που γύρω από ένα τραπέζι τσίπουρα γελάσαμε δυνατά, χορέψαμε στα party ως το πρωί και μαζί ζήσαμε τις πιο όμορφες και έντονες στιγμές μας.
Εκ βαθέων,
Κική.
