Ζω για το σαββατοκύριακο…
“Αγαπητό Ημερολόγιο,
Είναι Δευτέρα. Πάμε πάλι τα ίδια και τα ίδια. Κάθε αρχή και δύσκολη. Άλλες πέντε μέρες μέχρι το σαββατοκύριακο. Πρέπει να φτιάξω πρόγραμμα. Να κανονίσω μια εκδρομή. Να πάω στο καινούριο καφέ που άνοιξε. Να δω τη φίλη μου τη Μαρία. Θα βγάλω όλη τη μέρα μου οργανώνοντας το σαββατοκύριακο και έτσι ούτε που θα καταλάβω ότι είναι Δευτέρα. Ανυπομονώ τόσο πολύ να έρθει το σαββατοκύριακο…
Τρίτη σήμερα. Πάλι δουλειά. Τι να κάνω σήμερα; Μήπως να ψάξω στο pinterest ιδέες για το στολισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου; Έχουμε 2 μήνες ακόμα μέχρι τα Χριστούγεννα, αλλά δεν πειράζει θα είμαι καλά προετοιμασμένη. Τέλεια ιδέα. Αυτό θα κάνω. Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Περνάω όλες τις μέρες μου ψάχνοντας το κατάλληλο δώρο για τον καθένα και οργανώνοντας το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι κάθε χρόνο το μετανιώνω, που δεν πήγα κάπου διακοπές. Μήπως να ψάξω για κανένα οικονομικό πακέτο διακοπών; Αυτό θα κάνω.
Ανυπομονώ τόσο πολύ να έρθουν τα Χριστούγεννα…
Τετάρτη, η μέση της εβδομάδας. Λίγο πιο κοντά στο σαββατοκύριακο. Σήμερα όμως είναι μια χαρούμενη μέρα. Επιτέλους μου έδωσαν την πολυπόθητη προαγωγή, που περίμενα εδώ και μήνες! Άξιζε τελικά η αναμονή. Τώρα το μόνο που μου μένει είναι να γίνω και διευθύντρια πωλήσεων. Είμαι ιδανική γι΄ αυτή τη θέση. Θα περιμένω βέβαια μερικούς μήνες, αλλά δεν πειράζει θα πετύχω το στόχο μου και μόλις γίνει και αυτό θα μπορέσω να απολαύσω επιτέλους τη ζωή μου. Εκτός και αν μου ζητήσουν να γίνω συνέταιρος. Αυτό που περίμενα όλη μου τη ζωή. Οπότε θα πρέπει να περιμένω μερικά χρόνια ακόμη, για να αποδείξω στους υπόλοιπους τι αξίζω και μετά επιτέλους θα απολαύσω τους καρπούς των κόπων μου. Ανυπομονώ να έρθει εκείνη η στιγμή…
Πέμπτη, η χειρότερη μέρα. Μόλις μας ενημέρωσαν ότι πρέπει να έρθουμε στη δουλειά και το Σάββατο και την Κυριακή για ένα σεμινάριο. Δύο μέρες είχα και εγώ να περιμένω με ανυπομονησία όλη τη βδομάδα, πάνε και αυτές. Δεν πειράζει όμως έρχεται το επόμενο, που είναι και τριήμερο λόγω της 28ης Οκτωβρίου. Να μια καλή ιδέα για να περάσει η ώρα μου. Θ δω τι μέρες πέφτουν οι αργίες για το επόμενο έτος. Να ξέρω τι τριήμερα με περιμένουν. Ανυπομονώ για το επόμενο τριήμερο…
Παρασκευή, επιτέλους είσαι εδώ. Η αγαπημένη μου μέρα, μετά το Σάββατο και την Κυριακή φυσικά. Σήμερα νιώθω λίγο αδύναμη και πονάει ο λαιμός μου. Λες να την άρπαξα; Καθώς ψάχνω τη θερμοφόρα στο πατάρι, βρίσκω το κουτί των αναμνήσεών μου. Εκεί μέσα έχω όλα τα ενθύμια από τα εφηβικά μου χρόνια. Βρήκα λοιπόν ένα γράμμα, που είχα γράψει για τον μελλοντικό μου εαυτό. Δέκα χρόνια πριν συμβούλευα τον τωρινό εαυτό μου να ζει το τώρα, να μη ζει περιμένοντας κάτι. Εντάξει τώρα τα διαβάζω και γελάω. Που να ήξερα τότε τις δυσκολίες των ενηλίκων, τη σκληρή καθημερινότητα, τη ρουτίνα που σε τρώει και όλα αυτά που σε κάνουν να περιμένεις με λαχτάρα τις διακοπές, τις γιορτές, τις αργίες… Έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα σήμερα στη δουλειά και πρέπει να κάτσω παραπάνω, αν και ακόμα νιώθω άρρωστη.
Ανυπομονώ να πάω σπίτι…
Σάββατο! Ανοίγω τα μάτια μου και πριν καλά καλά σηκωθώ νιώθω όλα να γυρίζουν γύρω μου, δεν μπορώ να καταπιώ, κρυώνω και η μύτη μου δεν μ΄αφήνει να πάρω ανάσα. Αυτό ήταν, όλα όσα είχα οργανώσει ακυρώνονται. Θα την βγάλω όλο το σαββατοκύριακο μέσα με σούπες, χαρτομάντιλα και τσάι, ώστε τη Δευτέρα να μπορέσω να πάω στη δουλειά. Τι γκαντεμιά είναι αυτή. Είμαι δυστυχισμένη! Όλα μου τα σχέδια για το διήμερο καταστράφηκαν.
Δεν έχω τίποτα να περιμένω…”
Έχετε ακουστά το παραλήρημα του ημερολογίου; Μόλις το διαβάσατε.
Σκεπτόμενη το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνειδητοποίησα ότι τις περισσότερες στιγμές της ζωής μας τις ζούμε περιμένοντας κάτι. Το σαββατοκύριακο, τα Χριστούγεννα, το καλοκαίρι, το μεταπτυχιακό, την προαγωγή, τον Αη Βασίλη… Κι όταν έρθει αυτή η στιγμή που τόσο περιμέναμε, ικανοποιούμαστε για λίγο και βρίσκουμε κάτι άλλο για να μη περιμένουμε και αφήνουμε το τώρα να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας. Κι αυτό μας κρατάει πίσω, γιατί δεν ζούμε πραγματικά, δεν απολαμβάνουμε τη στιγμή αυτή που καλώς ή κακώς δεν θα ξανά έρθει. Ζούμε περιμένοντας ένα θαύμα, ένα Τζόκερ να μας κάνει πλούσιους. Μήπως όμως μπορούμε να αλλάξουμε μόνοι μας τη ζωή μας; Εδώ και τώρα; Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που δεν θέλεις να τις ζεις. Άφησε πίσω σου ότι σε στεναχωρεί και ζήσε αυτό που σου δίνει χαρά στο έπακρο. Κάνε τη Δευτέρα σου να μοιάζει Σάββατο. Το πώς, το ξέρεις μόνο εσύ, γιατί εσύ ξέρεις τι σε ευχαριστεί και τι σε κάνει να νιώθεις ο εαυτός σου στην καλύτερή του εκδοχή.
Υ.Γ. Πολύ απλά, “Carpe diem”
Βαθιά αισιόδοξη,
Έλενα.
